Samen

met

Oud Vrouwtje

 Vertaalwerk: Dr. Ali Soleimani

 UITGEVER:

HET TALENHUIS

DRACHTEN - NEDERLAND

Oorspronkelijke titel:

‌‌خونه ی پیرزنه

(Choenè-yè Pirè zanè,

 = Het huisje van de oude vrouw)

Nederlandse vertaling uit het Perzisch (Farsi) en aantekeningen:

Soleimani, Ali

Tekeningen:

Alexander Platjouw,

alexanderplatjouw@gmail.com

Druk- en bindwerk:

Donkel & Donkel, Drachten - Nederland

ISBN/EAN: 978-90-78660-06-4

(Pakket in een cassette: Perzische folklore)

ISBN/EAN: 978-90-78660-11-8

Eerste druk: 17 februari 2009

Uitgever:

01062831 KvK. Leeuwarden 10-10-1991

Internet: www.talenhuis.com

E-mail: info@talenhuis.com

INLEIDING

Een vertaald werk beweegt zich altijd tussen de wal van het werk en het schip van de literatuur.

 

Is een vertaald werk literatuur of niet? Als het geen literatuur is, wat is het dan wel? Een antwoord hierop is niet nodig. Het woord literatuur zelf heeft ook geen vaste omschrijving.

 

De bekendste omschrijving van het woord literatuur luidt: ‘een geschrift waarin scheppend werk wordt tentoongesteld.’ Derhalve hoeven de vertalers geen moeite doen om hun werk erkend te krijgen als literatuur. Een vertaald werk is al een geschrift waarin scheppend werk heel duidelijk te zien is, met name vertaald werk van literatuur.

Tegenwoordig is het vertalen van een stuk literatuur niet mogelijk zonder toezicht, correctie, raad, advies enz. De beste vorm hiervoor is samenwerking of anders gezegd: een ‘teamwork’ van ‘ native speakers’ en de vertaler.

‘Samen met Oud Vrouwtje’ is één van de oudste kinderverhalen van Iran. Hiervan bestaan vele versies. Dit verhaal behoort tot de mondeling overgeleverde folklore. Het wordt opge-nomen in elke bloemlezing van folkloristische kinderverhalen en -liederen.

Van dit verhaal zijn er in Iran zowel klassieke als moderne edities gepubliceerd. Voor deze vertaling is van een aantal daarvan gebruik gemaakt, in het bijzonder de versie van de Iraanse hedendaagse dichter Ahmad Sjamloe (02-12-1925 tot 24-07-2000), uit ‘Ketâb-e kuce’ (Het boek van de straat, eerste druk 1990, Teheran).
 
Tot slot wordt allen dank betuigd die aan het vertalen van dit boek een bijdrage, in welke vorm dan ook, hebben geleverd.

Kritiek, opmerkingen en suggesties zijn welkom.

Drachten, 17 februari 2009,

dr. Ali Soleimani.

‌ ‌خونه ی پیرزنه

(Choenè-yè Pirè zanè)

Samen

met

Oud Vrouwtje

Er was iemand, er was niemand,

behalve God was er echt niemand.

Er was eens een oud vrouwtje, dat verbleef

in een huis dat niet groter was dan een zeef.

In dat huisje had zij een kamertje, altoos,

dat niet groter was dan een luciferdoos.

Daar had ze een boompje van de woestijnolijf

dat niet langer was dan een bezem of een rijf.

Ze had verder wat huiselijke spulletjes staan,

dus trof men bij haar geen leeg kamertje aan.

Een zekere nacht, nadat zij al gegeten had,

voelde zij dat het koud was en buiten nat.

Zij was moe en hield niet op met gapen,

dus haalde ze de matras om te gaan slapen.

Zij rolde deze open op de harde grond

en kroop in haar bed, alles was nu rond.

Zij had haar ogen nog maar net gesloten

of zij hoorde dat er buiten werd gefloten.

Zij stond op, pakte de kaars, heel vlug

en liep naar de deur, met gebogen rug.

Toen zij de deur langzaam opendeed,

zag zij een koolmeesje in zomerkleed.

Zodra het vogeltje haar zag,

stotterde het met wee en ach:

‘Beste Oma, ik ben niet stout,

maar vannacht is het te koud.

Buiten waait een harde wind

en er is geen bed voor dit kind.

Ik heb geen slaapplaats voor nu

geen deken, matras of paraplu.

Laat dit vogeltje toch vannacht

bij u logeren rustig en heel zacht.

Bij zonsopkomst ga ik echt weg,

alleen vannacht heb ik zo’n pech.

Ik zal gast voor één nacht zijn

en u eeuwig dankbaar, afijn.’

Zij kreeg medelijden met het dier,

en zei dus met de deur op een kier:

‘Goed, kom binnen, lieve dot,

een gast is een vriend van God.

Kom binnen, slaap in het boompje,

en beleef in het lover een droompje. ‘

De vogel vloog in de boom, koket,

en Oud Vrouwtje kroop in haar bed.

...